Chapter 38

     Nasza randka była wspaniała. Niedługo po tym jak Zayn zapiął na mojej szyi naszyjnik i obejrzeliśmy razem gwiazdy, wróciliśmy do domu. Louise oznajmiła mi, że Sophie była bardzo grzeczna i prawie cały czas od naszego wyjścia spała. Najsłodszy był moment w którym Lux, stwierdziła, że uwielbia swoją kuzynkę i zadała nam pytanie, kiedy już wychodzili. Zaskoczyła nas, bowiem spytała o to czy będzie miała więcej takich kuzynek. Byłam w niemałym szoku. Najpierw oczy powiększyły mi się do rozmiarów pięciozłotówek, a potem spojrzałam w stronę Zayna, który nerwowo pocierał swoje czoło. Rozbawienie jakie malowało się na jego twarzy było bardzo widoczne. Jak na zawołanie czarnowłosy przyciągnął mnie do swojego boku i powiedział.
  - Lux, jeżeli tylko zechcesz, ciocia z wujkiem mogą się tym zająć. - mówiąc to patrzył to na mnie to na Lux.
     Moja siostra, oraz Tom byli bardzo zdziwieni, ale widać że również zbierało im się na śmiech.
  - Chodź skarbie musimy już iść do domku... - Louise wyciągnęła rękę by złapać małą dłoń dziewczynki.
     Pożegnaliśmy się z nimi i odprowadziłam ich do drzwi. Kiedy wróciłam zobaczyłam, że Malik zajął miejsce na kanapie razem z Sophie.
  - Co to było ? - spytałam kiedy usiadłam obok niego.
  - Ale, że co ?
  - Myślę, że ja też powinnam mieć jakieś zdanie na temat tego czy chcę mieć dzieci.
  - A nie chcesz ? - Zayn przestał bawić się z Soph, ułożył ją na kolanach i spojrzałam w moją stronę, jakby ze smutkiem w oczach.
  - Oczywiście, że chcę, ale nie wiedziałam że ty chcesz ! - podciągnęłam nogi do góry i usiadłam po turecku.
  - Skarbie bardzo tego chcę, ale w sumie mamy jeszcze na to czas. Po za tym ustaliliśmy, że próbujemy powoli od początku... - uśmiechnął się, łapiąc moją dłoń w swoje.
     W odpowiedzi nachyliłam się ku niemu i złożyłam na jego ustach delikatny pocałunek. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki Sophie roześmiała się.
  - Tak bardzo cię to śmieszy śmieszko ? - spytał Zayn, a następnie podniósł małą do góry i oboje z chłopakiem pocałowaliśmy oba policzki Soph.
     W tak miłej atmosferze spędziliśmy resztę wieczora, aż w końcu położyliśmy się spać. Dziwnie było po tak długiej przerwie dzielić z kimś łóżko, ale szybko się przyzwyczaiłam, gdy zostałam przytulona do torsu Mulata. Tak jak zawsze ciepłe i umięśnione ramiona oplatały moją talię, a ja wtedy czułam się bezpiecznie i było mi ciepło.
     Następny dzień był równie przyjemny co poprzedni. Całą rodzinką wybraliśmy się na spacer po czym wróciliśmy do domu i ugotowaliśmy obiad. Zdecydowanie najśmieszniejszym momentem dnia była próba karmienia Sophie nową kaszką bananową. Oczywiście nie pominę faktu, że karmił ją sam Zayn. Skończyło się na tym, że mała opluła Malika, ja zaczęłam się z niego śmiać, a on żeby się na mnie odegrać starł trochę kaszki z policzka i zaczął mnie gonić. Był szybszy i złapał mnie w progu kuchni, umazał mi czoło i brodę, a potem tak po prostu unieruchomił mi ręce, którymi chciałam odepchnąć Mulata, przycisnął mnie do ściany i pocałował. Robił to bardzo często tego dnia. Zaczęłam się zastanawiać czy nie będę musiała założyć mu kagańca czy czegoś innego na jego twarz.
     Niestety ten dzień był ostatni dniem wolnym przed kolejnymi koncertami. Jeden z nich miał odbyć się jutro w Sunderland na Stadium Of Light, potem znowu dwa dni wolnego na przemieszczenie się i koncert w Manchesterze na Etihad Stadium. Dlatego też wieczorem, gdy Sophie już poszła spać zajęliśmy się pakowaniem walizek Zayna. Tym razem postanowiliśmy, że zostanę w domu, a najwyżej pojadę z nimi razem z małą, w trasę po Europie.
     Za nic w świecie nie chciałam naszej rozłąki, zwłaszcza że zaczęliśmy odbudowywać nasz związek. W końcu to praktycznie dwa tygodnie. Moją zmartwioną minę i zachowanie wychwycił Zayn, który zaprzestał pakowania.
  - Co jest kochanie ? - spytał i podszedł do mnie łapiąc mnie za dłonie.
  - Nic, po prostu martwię się... - odpowiedziałam spuszczając głowę.
     Nim się obejrzałam Malik wziął mnie na ręce i położył się ze mną na łóżku. Ułożył mnie sobie na torsie, dłonią zaczął gładzić moje plecy, a ja jeszcze mocniej przytuliłam się do jego ciała. Pozwoliłam moim powiekom opaść, a mój nos wypełnił zapach znajomych mi perfum Zayna, oraz papierosów. Mimo, że go prosiłam to i tak kiedy tylko nadarzyła się okazja wychodził po to by zapalić.
  - Będę tęsknić... - wymamrotałam w jego koszulkę.
  - Ja też. - ucałował mnie w czubek głowy.
     Oparłam brodę na jego klatce piersiowej, by móc spojrzeć na jego przepiękne czekoladowe oczy. Czarnowłosy odgarnął kosmyk włosów z mojej twarzy i zaplótł go za ucho.
  - Zawsze lubiłam twoje oczy, wiesz ? - podniosła się delikatnie, by opleść rękoma jego szyję.
  - Nie tylko ty je lubisz, moje fanki wprost je uwielbiają, a ja nie wiem dlaczego... - roześmiał się radośnie.
  - Hipnotyzujesz skarbie, po za tym ja uwielbiam je bardziej. - wzruszyłam ramionami i wpiłam się po raz kolejny tego dnia w usta Malika.
     Z sekundy na sekundę zaczęliśmy się coraz bardziej rozkręcać. Napięcie rosło, a w pokoju zrobiło się bardzo duszno, pokój wypełniły nasze nierównomierne oddechy oraz odgłosy mokrych pocałunków. Musiałam to szybko przerwać, bo nie chciałam dopuścić do tego do czego to wszystko zmierzało. Nie było to łatwe, bo podniecenie jego jak i moje rosło coraz bardziej.
  - Zayn... - wysapałam między jednym pocałunkiem, a drugim ale nie podziałało, chyba nie usłyszał.
     Obcałowywał moją szyję i zjeżdżał w dół. Powtórzył kilkakrotnie tą ścieżkę i w tym momencie postanowiłam ponownie zainterweniować.
  - Zayn, nie możemy stop ! - powiedziałam spokojnie, ale pewnie, kładąc dłonie na jego klatce piersiowej, która unosiła się i opadała w bardzo szybkim tempie.
  - Co się dzieje ? - spytał patrząc na mnie ciemnymi, przymglonymi oczami.
     Jego włosy sterczały w każdym możliwym kierunku, a biała koszulka podwinęła mu się do połowy brzucha.
  - Musimy dokończyć cie pakować... - uśmiechnęłam się delikatnie, głaszcząc jego policzek.
  - I tylko dlatego przerwałaś ? Akurat w momencie, w którym byłem już bardzo nakręcony ? - pytał jak małe dziecko.
  - Właśnie tak. - powiedziałam pewnie.
     Zayn zrobił minę zbitego szczeniaczka, próbował zaczarować mnie swoimi oczami, ale byłam twarda i nie pozwoliłam się omamić. Zbliżył swoją twarz do mojej i ponownie mnie pocałował.
  - No Zayn, no ! Jesteś jak małe dziecko... - mruknęłam i zeszłam z niego.
     Podeszłam do walizek i spojrzałam na brązowookiego, który nadal leżał na łóżku.
  - Raz, dwa wstawaj ! - krzyknęłam.
     Odwróciłam się i weszłam do garderoby, a z sypialni usłyszałam coś na podobieństwo skomlenia. Wychyliłam głowę z pomieszczenia i spojrzałam na niego pobłażliwie, a on po raz kolejny tego wieczora roześmiał się.
     Kiedy skończyliśmy, poszłam się umyć, a zaraz po mnie poszedł Zayn. Byłam na tyle zmęczona, że kiedy ułożyłam się w wygodnym, ciepłym łóżeczku niemal momentalnie usnęłam. Poczułam tylko jak Malik kładzie się koło mnie i przyciąga moje ciało do jego.

Następny dzień, 28 Maja...

     Wstaliśmy bardzo wcześnie rano. Pogoda była dzisiaj typowo Londyńska, rozpadało się na dobre. Podreptałam więc do łazienki, wraz z przygotowanymi ciuchami. Nie mogłam być sama, bo oczywiście pod prysznic wrył się Zayn. Kiedy już się umyliśmy, naciągnęłam ciepłe skarpetki na stopy i poszłam sprawdzić czy Sophie się obudziła, ale kiedy zajrzałam do jej łóżeczka brunetka jeszcze smacznie spała. Zostawiłam ją w spokoju i zeszłam na dół, by przygotować śniadanie.
     Kiedy nakładałam jajecznicę na talerz, do kuchni wszedł Mulat z małą na rękach. Odwróciłam się w ich stronę i od razu na mojej buzi zagościł szeroki uśmiech. Oboje mimo, że Malik brał prysznic, byli zaspani. Dlatego też Sophie była wczepiona w ramię taty i za nic nie chciała puścić, by przejść do mnie na ręce. W końcu poddałam się i to Zayn nakarmił małą panią Malik.
     Po zjedzonym śniadaniu poszłam ją przewinąć i przebrać. Kiedy zeszłam na dół, w korytarzu on już stał w korytarzu gotowy do wyjścia. Momentalnie w moich oczach pojawiły się łzy. Za nic w świecie nie chciałam go wypuszczać z domu. Podeszłam i przytuliłam się do niego, a on oplótł mnie rękami. Było mało wygodnie, bo między nami znajdowała się Sophie, ale najważniejsze było to, że byliśmy razem.
  - Fay, kotku muszę już iść... - wyszeptał w moje włosy.
  - Nie... - odpowiedziałam szybko urywając mu połowę zdania.
     Gdyby nie to, że do domu wparował Liam, pewnie nie ruszylibyśmy się z miejsca.
  - Siema, siema kocha... - urwał w połowie, gdy zobaczył nas w korytarzu. - Ou, ja chyba nie w porę... - wycofał się.
  - Nic się nie stało Liam, już idę. - powiedział Zayn odrywając się od nas, tym samym ukazując moje mokre policzki.
  - Fay to tylko dwa tygodnie, zanim się obejrzysz Zayn do was wróci ! - mój przyjaciel posłał mi pocieszający uśmiech.
  - Dzięki Li... - odpowiedziałam mu słabym, wymuszonym uśmiechem.
  - Będzie dobrze mała. - rzucił Mulat i pogłaskał mnie wierzchem dłoni po policzku.
     Ucałował mnie w czubek głowy, a następnie czule w usta, a na końcu cmoknął główkę Sophie.
  - Do zobaczenia ! - krzyknął, chwytając walizki.
     Uśmiechnął się ostatni raz i już się nie odwrócił, by się nie rozkleić. Zauważyłam, że jego oczy również robią się czerwone, więc czym prędzej się ulotnił.
     Trzaski drzwi i cisza. Nagle Sophie zaczęła potwornie płakać, nie wiedziałam że wyczuje coś takiego. Ewidentnie mała skojarzyła, że Zayn się z nami pożegnał. Bardzo mnie to zdziwiło, bo ona ma dopiero pięć miesięcy. Nie to było najważniejsze. Małą nic nie uspokajało, nic ani nikt. Zadzwoniłam po Eleanor i Danielle, ale kompletnie nic to nie dało. We trójkę próbowałyśmy wszystkiego, nawet wyszłyśmy z nią na pole, ale zaczęła płakać jeszcze bardziej.
     Kiedy pod wieczór miałam kompletnie dość, w końcu Sophie prawdopodobnie zmęczona płaczem usnęła. Odetchnęłyśmy z ulgą i w końcu na spokojnie usiadłyśmy w salonie. Przy kubku herbaty miałyśmy rozmawiać, ale skończyło się na spaniu we trójkę, pod kocami na kanapie w salonie.

Wreszcie mamy kolejny !

Przepraszam za tak długą nieobecność, ale brak czasu nie pozwalał mi na nic.

Koniec semestru wiąże się z wystawianiem ocen co wiąże się z wyciąganiem lub

poprawianiem ocen. Zależało mi na nich bardzo, więc oddałam się nauce w całości.

Ale w końcu udało mi się dorwać komputera i nareszcie mogłam na spokojnie

napisać rozdział. 

Nic szczególnego się nie dzieje, ale na myślę że przypadnie wam to gustu :)

Dziękuję za komentarze pod poprzednim, jesteście wspaniałe :*

Teraz chciałabym Was zaprosić na bloga mojej koleżanki, która dopiero co

zaczęła przygodę z bloggerem. 

Jak to mówią ?

Reklama dźwignią handlu !

http://how-long-will-i-love-youu.blogspot.com/

Ps. Proszę anonimy o podpisywanie się ! :)

LOV YA <3